zaterdag 26 november 2011

Promotie!

Sinds maandag ben ik Senior Recovery worker. 
Mijn harde werken wordt afbetaald:).Niet slecht gedaan na een jaartje werken, al zeg ik het zelf.

Maar natuurlijk zit er een staartje aan, dingen gaan hier nu eenmaal niet simpel. Omdat deze functie nieuw is en iedereen een 'eerlijke' kans moet kunnen krijgen op deze baan, wordt de functie over 2 maanden geadverteerd en zal ik er ook op moeten solliciteren, maar omdat mijn manager dringend iemand nodig heeft, en ik min of meer haar plaatsvervanger ben op de dagen dat ze niet aanwezig is en ik daar dan ook voor betaald wilde worden, ben ik nu al aangesteld om de tijd te overbruggen. (ik heb laten doorshemeren dat ik een andere baan ga zoeken als er niet iets verandert). En ik zou zeggen, dat die 'eerlijke' kans niet zo eerlijk is, omdat ik de rol al aan het uitoefenen ben.....
Het grappige is dat er dan niet nagedacht was over wie mij dan in de tussentijd gaat vervangen. Dus officieel heb ik nu 2 fulltime banen. Niet dat het heel veel gaat uitmaken, want ik was de rol van senior recovery worker toch al aan het uitvoeren. De grootste taak die ik erbij krijg is het geven van supervisie aan mijn collega's. Helaas moet dat  iedere 6 weken en met zo'n 15 man loopt dat snel op.
Helemaal grappig is dat ik op dit moment geen werkplek heb. De laptop waar ik op werkte heeft het gelukkig compleet opgegeven en er is een mini bureau in het kantoor van mijn collega's wat iedereen gebruikt als tafeltje.

Hmmm....als ik dit zo opschrijf, lijk ik wel gek om te blijven....Ik kan met de meeste van mijn collega's heel goed opschieten, mijin baan op zich is heel erg belonend, ze zijn flexibel en het is lekker dichtbij.
Duss...voorlopig ga ik het nog even heel erg druk hebben. Vooral met kerstmis, want dat is altijd een uitdagende periode.

Ik wens jullie alvast een hele fijne Sinterklaas. Mijn god, wat ben ik blij dat ik die liedjes niet aan hoef te horen. (Behalve van Jan dan, die ze het hele jaar door neuried, zodat ik ze lekker de hele dag in mijn hoofd heb).
En hopelijk niet te veel stress met de kerst aankopen. Ik zag net een foto in de krant van America: " zwarte vrijdag" met mensen die pepperspray en hun geweer in een winkelcentrum hebben gebruikt uit zelfverdediging in verband met de 'kerstgekte'.

Hier beginnen wij ons meer druk te maken om de bushfires. Er is op dit moment een grote aan de gang een paar honderd km ten zuiden van ons. Op zich wonen wij redelijk veilig, maar waar mijn werk is, in de heuvels, kan het makkelijk snel uit de hand lopen.


Heel veel liefs en een warme knuffel,

Merieke

zondag 6 november 2011

Eindelijk weer eens goed nieuws van Merieke:)

Hmmm.....eens even zien waar zal ik beginnen?


Aangezien het laatste wat geschreven is over mij, ging over mijn auto-ongeluk, zal ik daar maar mee beginnen:

GELUKKIG HEEFT HET AUTO-ONGELUK GEEN BLIJVEND LETSEL VEROORZAAKT EN BEN IK WEER HELEMAAL DE OUDE (op wat angst na als ik op het desbetreffende kruispunt rijd.)

Het andere goede nieuws is dat ik na (ongeveer 2 jaar) mijn Engelese test heb gehaald) Woehoeeeee!!!

Spreken: 8.0; Luisteren 8.5; lezen: 9.0; en waar het iedere keer om ging: Schrijven: 7.0.

Yes, ik kan eindelijk mijn psychologie opleiding laten erkennen. En om maar even te late zien hoe corrupt het migratie systeem is: Jan's collega hoeft dit niet eens te doen, want ze erkennen wel Zuid-Afrikaanse universiteiten.
Dus, wat staat me nu te doen: de niet al te leuke taak of het beschrijven van elk vak ik heb gedaan tijdens mijn psychologie opleiding en helaas zijn dat er heel wat meer dan voor een normale student, omdat ik van richting ben veranderd tussendoor. Bleuuuuhhhhh...ik kan niet anders zeggen dan dat ik daar aardig tegenop zie. Maar ja, als ik verder met mijn cariere wil komen zal ik dat toch moeten doen. Dus ik zal mijn frustraties maar moeten inslikken en accepteren dat als ik volledig wil migreren ik zo'n 1000 dollar moet betalen om mijn psychologie diploma te laten erkennen. En het grappige is dat op mijn diploma zelfs al de engelse vertaling staat. Maar goed, dit is dus mijn volgende projekt:)

Ander goed/leuk niews:
Jan en ik beginnen bij te komen van de drukke hectische periode en tijd te hebben voor leuke dingen en dus zijn we vorige weekend naar Denmark/Albany gegaan. Dit keer hebben we een bed en breakfast voor 2 dagen gehuurd en zijn we er eens lekker tussenuit geweest. Zowiezo hadden we iets te vieren: ONZE 2-JARIGE VERJAARDAG IN AUSTRALIE.



 Onze bed en breakfast. Ontzettend mooi gelegen aan het water met een mooie tuin. Rustig en peaceful. Minpuntjes: we hadden buren en het water rook niet erg lekker.

 Zaterdag zijn we naar de Stirling range gereden. Een groot natuurreservaat en hebben we besloten om de berg die je op de foto ziet te beklimmen. Ja, we hadden onze twijfels....

 Aangezien ik het nogal zwaar had berg opwaarts, heeft Jan de hele tijd onze rugzak gedragen.

 Na iets meer dan anderhalf uur hadden we de top bereikt met dit ongelooflijke uitzicht! En je gelooft het of niet maar op de top wachtte ons warme worstjes:) De echte Ozzie neemt natuurlijk de bbq mee.

 Hier een ander deel van de Stirling range....

 Zondag; de dag dat we richting huis weer moeten gaan. En wat hadden we een spierpijn! Op onze terugweg zijn we gestopt om de bekende atractie; 'top tree walk' in Denmark te doen. Tsjaa...ik kan niet zeggen dat we hier egr van onder de indruk waren.

 Op weg naar de "circular pool" kwamen we dit indrukkwekkende uitzicht tegen.


 Mij bij de circular pool

 Nog steeds richting huis en tijdens een van onze vele stoppen; een beklimbare boom met een uitzichtpunt. Natuurlijk moet Jan die beklimmen:)

Het uitzicht.

En dit was zo'n beetje onze (veel te korte) trip.