Wij wensen jullie een heel gelukkig, gezond, en voorspoedig nieuwjaar!
vrijdag 30 december 2011
zaterdag 3 december 2011
R.I.P. Tiger
Net nu we weer begonnen te denken dat ons leven eindelijk goed begint te lopen, zonder drama, zijn we uit het veld geslagen met de dood van onze kat Tiger.
Afgelopen donderdag hebben we onze geliefdeTiger begraven in de beurt van onze andere kat Tom.
Het is allemaal zo snel gegaan, dat ik het amper kan bevatten dat hij er niet meer is. Dindagavond had hij nog een mot binnengebracht waar hij mee zat te spelen. Tot op woensdagavond dachten we een kerngezonde Tiger te hebben.
Totdat hij begon over te geven.... We zijn toen snel naar de dierenarts gereden, aangezien we het idee kregen dat ze daar niet veel anders konden doen, dan afwachten hebben we hem mee terug naar huis genomen. De dierenarts verzekerde ons dat het geen slangenbeet was, maar een of ander virus, of iets verkeerds gegeten.
Gedurende de nacht is zijn toestand alleen maar verslechterd. En donderdagmorgen vroeg hebbben we besloten hem naar de dierenarts te rijden, om hem in te laten slapen, zodat hij uit zijn lijden verlost is.
Tiger is overleden gedurende de rit naar de dierenarts.Ik herinner me zijn laatste ademhalingen.....
Tiger was met z'n 3-4 jaar veel te jong, hij had een ontzettende avontuurlijke drift. Hij leefde zijn leven tot op de max en was hierin niet tegen te houden.
Lieve Tiger, ook al was je maar kort bij ons, je hebt een indruk achter gelaten van een lieve speelse kat. Je mooie staart, die je lekker om onze benen krulde; de nachten dat je opgekruld tegen mijn knieholten sliep en de ochtenden dat je bij ons kwam knuffelen zijn herinneringen die ik koester.
R.I.P. Sweet Tiger
Afgelopen donderdag hebben we onze geliefdeTiger begraven in de beurt van onze andere kat Tom.
Het is allemaal zo snel gegaan, dat ik het amper kan bevatten dat hij er niet meer is. Dindagavond had hij nog een mot binnengebracht waar hij mee zat te spelen. Tot op woensdagavond dachten we een kerngezonde Tiger te hebben.
Totdat hij begon over te geven.... We zijn toen snel naar de dierenarts gereden, aangezien we het idee kregen dat ze daar niet veel anders konden doen, dan afwachten hebben we hem mee terug naar huis genomen. De dierenarts verzekerde ons dat het geen slangenbeet was, maar een of ander virus, of iets verkeerds gegeten.
Gedurende de nacht is zijn toestand alleen maar verslechterd. En donderdagmorgen vroeg hebbben we besloten hem naar de dierenarts te rijden, om hem in te laten slapen, zodat hij uit zijn lijden verlost is.
Tiger is overleden gedurende de rit naar de dierenarts.Ik herinner me zijn laatste ademhalingen.....
Tiger was met z'n 3-4 jaar veel te jong, hij had een ontzettende avontuurlijke drift. Hij leefde zijn leven tot op de max en was hierin niet tegen te houden.
Lieve Tiger, ook al was je maar kort bij ons, je hebt een indruk achter gelaten van een lieve speelse kat. Je mooie staart, die je lekker om onze benen krulde; de nachten dat je opgekruld tegen mijn knieholten sliep en de ochtenden dat je bij ons kwam knuffelen zijn herinneringen die ik koester.
zaterdag 26 november 2011
Promotie!
Sinds maandag ben ik Senior Recovery worker.
Mijn harde werken wordt afbetaald:).Niet slecht gedaan na een jaartje werken, al zeg ik het zelf.
Maar natuurlijk zit er een staartje aan, dingen gaan hier nu eenmaal niet simpel. Omdat deze functie nieuw is en iedereen een 'eerlijke' kans moet kunnen krijgen op deze baan, wordt de functie over 2 maanden geadverteerd en zal ik er ook op moeten solliciteren, maar omdat mijn manager dringend iemand nodig heeft, en ik min of meer haar plaatsvervanger ben op de dagen dat ze niet aanwezig is en ik daar dan ook voor betaald wilde worden, ben ik nu al aangesteld om de tijd te overbruggen. (ik heb laten doorshemeren dat ik een andere baan ga zoeken als er niet iets verandert). En ik zou zeggen, dat die 'eerlijke' kans niet zo eerlijk is, omdat ik de rol al aan het uitoefenen ben.....
Het grappige is dat er dan niet nagedacht was over wie mij dan in de tussentijd gaat vervangen. Dus officieel heb ik nu 2 fulltime banen. Niet dat het heel veel gaat uitmaken, want ik was de rol van senior recovery worker toch al aan het uitvoeren. De grootste taak die ik erbij krijg is het geven van supervisie aan mijn collega's. Helaas moet dat iedere 6 weken en met zo'n 15 man loopt dat snel op.
Helemaal grappig is dat ik op dit moment geen werkplek heb. De laptop waar ik op werkte heeft het gelukkig compleet opgegeven en er is een mini bureau in het kantoor van mijn collega's wat iedereen gebruikt als tafeltje.
Hmmm....als ik dit zo opschrijf, lijk ik wel gek om te blijven....Ik kan met de meeste van mijn collega's heel goed opschieten, mijin baan op zich is heel erg belonend, ze zijn flexibel en het is lekker dichtbij.
Duss...voorlopig ga ik het nog even heel erg druk hebben. Vooral met kerstmis, want dat is altijd een uitdagende periode.
Ik wens jullie alvast een hele fijne Sinterklaas. Mijn god, wat ben ik blij dat ik die liedjes niet aan hoef te horen. (Behalve van Jan dan, die ze het hele jaar door neuried, zodat ik ze lekker de hele dag in mijn hoofd heb).
En hopelijk niet te veel stress met de kerst aankopen. Ik zag net een foto in de krant van America: " zwarte vrijdag" met mensen die pepperspray en hun geweer in een winkelcentrum hebben gebruikt uit zelfverdediging in verband met de 'kerstgekte'.
Hier beginnen wij ons meer druk te maken om de bushfires. Er is op dit moment een grote aan de gang een paar honderd km ten zuiden van ons. Op zich wonen wij redelijk veilig, maar waar mijn werk is, in de heuvels, kan het makkelijk snel uit de hand lopen.
Heel veel liefs en een warme knuffel,
Merieke
Mijn harde werken wordt afbetaald:).Niet slecht gedaan na een jaartje werken, al zeg ik het zelf.
Maar natuurlijk zit er een staartje aan, dingen gaan hier nu eenmaal niet simpel. Omdat deze functie nieuw is en iedereen een 'eerlijke' kans moet kunnen krijgen op deze baan, wordt de functie over 2 maanden geadverteerd en zal ik er ook op moeten solliciteren, maar omdat mijn manager dringend iemand nodig heeft, en ik min of meer haar plaatsvervanger ben op de dagen dat ze niet aanwezig is en ik daar dan ook voor betaald wilde worden, ben ik nu al aangesteld om de tijd te overbruggen. (ik heb laten doorshemeren dat ik een andere baan ga zoeken als er niet iets verandert). En ik zou zeggen, dat die 'eerlijke' kans niet zo eerlijk is, omdat ik de rol al aan het uitoefenen ben.....
Het grappige is dat er dan niet nagedacht was over wie mij dan in de tussentijd gaat vervangen. Dus officieel heb ik nu 2 fulltime banen. Niet dat het heel veel gaat uitmaken, want ik was de rol van senior recovery worker toch al aan het uitvoeren. De grootste taak die ik erbij krijg is het geven van supervisie aan mijn collega's. Helaas moet dat iedere 6 weken en met zo'n 15 man loopt dat snel op.
Helemaal grappig is dat ik op dit moment geen werkplek heb. De laptop waar ik op werkte heeft het gelukkig compleet opgegeven en er is een mini bureau in het kantoor van mijn collega's wat iedereen gebruikt als tafeltje.
Hmmm....als ik dit zo opschrijf, lijk ik wel gek om te blijven....Ik kan met de meeste van mijn collega's heel goed opschieten, mijin baan op zich is heel erg belonend, ze zijn flexibel en het is lekker dichtbij.
Duss...voorlopig ga ik het nog even heel erg druk hebben. Vooral met kerstmis, want dat is altijd een uitdagende periode.
Ik wens jullie alvast een hele fijne Sinterklaas. Mijn god, wat ben ik blij dat ik die liedjes niet aan hoef te horen. (Behalve van Jan dan, die ze het hele jaar door neuried, zodat ik ze lekker de hele dag in mijn hoofd heb).
En hopelijk niet te veel stress met de kerst aankopen. Ik zag net een foto in de krant van America: " zwarte vrijdag" met mensen die pepperspray en hun geweer in een winkelcentrum hebben gebruikt uit zelfverdediging in verband met de 'kerstgekte'.
Hier beginnen wij ons meer druk te maken om de bushfires. Er is op dit moment een grote aan de gang een paar honderd km ten zuiden van ons. Op zich wonen wij redelijk veilig, maar waar mijn werk is, in de heuvels, kan het makkelijk snel uit de hand lopen.
Heel veel liefs en een warme knuffel,
Merieke
zondag 6 november 2011
Eindelijk weer eens goed nieuws van Merieke:)
Hmmm.....eens even zien waar zal ik beginnen?
Aangezien het laatste wat geschreven is over mij, ging over mijn auto-ongeluk, zal ik daar maar mee beginnen:
GELUKKIG HEEFT HET AUTO-ONGELUK GEEN BLIJVEND LETSEL VEROORZAAKT EN BEN IK WEER HELEMAAL DE OUDE (op wat angst na als ik op het desbetreffende kruispunt rijd.)
Het andere goede nieuws is dat ik na (ongeveer 2 jaar) mijn Engelese test heb gehaald) Woehoeeeee!!!
Spreken: 8.0; Luisteren 8.5; lezen: 9.0; en waar het iedere keer om ging: Schrijven: 7.0.
Yes, ik kan eindelijk mijn psychologie opleiding laten erkennen. En om maar even te late zien hoe corrupt het migratie systeem is: Jan's collega hoeft dit niet eens te doen, want ze erkennen wel Zuid-Afrikaanse universiteiten.
Dus, wat staat me nu te doen: de niet al te leuke taak of het beschrijven van elk vak ik heb gedaan tijdens mijn psychologie opleiding en helaas zijn dat er heel wat meer dan voor een normale student, omdat ik van richting ben veranderd tussendoor. Bleuuuuhhhhh...ik kan niet anders zeggen dan dat ik daar aardig tegenop zie. Maar ja, als ik verder met mijn cariere wil komen zal ik dat toch moeten doen. Dus ik zal mijn frustraties maar moeten inslikken en accepteren dat als ik volledig wil migreren ik zo'n 1000 dollar moet betalen om mijn psychologie diploma te laten erkennen. En het grappige is dat op mijn diploma zelfs al de engelse vertaling staat. Maar goed, dit is dus mijn volgende projekt:)
Ander goed/leuk niews:
Jan en ik beginnen bij te komen van de drukke hectische periode en tijd te hebben voor leuke dingen en dus zijn we vorige weekend naar Denmark/Albany gegaan. Dit keer hebben we een bed en breakfast voor 2 dagen gehuurd en zijn we er eens lekker tussenuit geweest. Zowiezo hadden we iets te vieren: ONZE 2-JARIGE VERJAARDAG IN AUSTRALIE.
Onze bed en breakfast. Ontzettend mooi gelegen aan het water met een mooie tuin. Rustig en peaceful. Minpuntjes: we hadden buren en het water rook niet erg lekker.
Zaterdag zijn we naar de Stirling range gereden. Een groot natuurreservaat en hebben we besloten om de berg die je op de foto ziet te beklimmen. Ja, we hadden onze twijfels....
Aangezien ik het nogal zwaar had berg opwaarts, heeft Jan de hele tijd onze rugzak gedragen.
Na iets meer dan anderhalf uur hadden we de top bereikt met dit ongelooflijke uitzicht! En je gelooft het of niet maar op de top wachtte ons warme worstjes:) De echte Ozzie neemt natuurlijk de bbq mee.
Hier een ander deel van de Stirling range....
Zondag; de dag dat we richting huis weer moeten gaan. En wat hadden we een spierpijn! Op onze terugweg zijn we gestopt om de bekende atractie; 'top tree walk' in Denmark te doen. Tsjaa...ik kan niet zeggen dat we hier egr van onder de indruk waren.
Op weg naar de "circular pool" kwamen we dit indrukkwekkende uitzicht tegen.
Mij bij de circular pool
Nog steeds richting huis en tijdens een van onze vele stoppen; een beklimbare boom met een uitzichtpunt. Natuurlijk moet Jan die beklimmen:)
Het uitzicht.
En dit was zo'n beetje onze (veel te korte) trip.
Aangezien het laatste wat geschreven is over mij, ging over mijn auto-ongeluk, zal ik daar maar mee beginnen:
GELUKKIG HEEFT HET AUTO-ONGELUK GEEN BLIJVEND LETSEL VEROORZAAKT EN BEN IK WEER HELEMAAL DE OUDE (op wat angst na als ik op het desbetreffende kruispunt rijd.)
Het andere goede nieuws is dat ik na (ongeveer 2 jaar) mijn Engelese test heb gehaald) Woehoeeeee!!!
Spreken: 8.0; Luisteren 8.5; lezen: 9.0; en waar het iedere keer om ging: Schrijven: 7.0.
Yes, ik kan eindelijk mijn psychologie opleiding laten erkennen. En om maar even te late zien hoe corrupt het migratie systeem is: Jan's collega hoeft dit niet eens te doen, want ze erkennen wel Zuid-Afrikaanse universiteiten.
Dus, wat staat me nu te doen: de niet al te leuke taak of het beschrijven van elk vak ik heb gedaan tijdens mijn psychologie opleiding en helaas zijn dat er heel wat meer dan voor een normale student, omdat ik van richting ben veranderd tussendoor. Bleuuuuhhhhh...ik kan niet anders zeggen dan dat ik daar aardig tegenop zie. Maar ja, als ik verder met mijn cariere wil komen zal ik dat toch moeten doen. Dus ik zal mijn frustraties maar moeten inslikken en accepteren dat als ik volledig wil migreren ik zo'n 1000 dollar moet betalen om mijn psychologie diploma te laten erkennen. En het grappige is dat op mijn diploma zelfs al de engelse vertaling staat. Maar goed, dit is dus mijn volgende projekt:)
Ander goed/leuk niews:
Jan en ik beginnen bij te komen van de drukke hectische periode en tijd te hebben voor leuke dingen en dus zijn we vorige weekend naar Denmark/Albany gegaan. Dit keer hebben we een bed en breakfast voor 2 dagen gehuurd en zijn we er eens lekker tussenuit geweest. Zowiezo hadden we iets te vieren: ONZE 2-JARIGE VERJAARDAG IN AUSTRALIE.
En dit was zo'n beetje onze (veel te korte) trip.
woensdag 14 september 2011
Zijn jullie er klaar voor??
(Want wij waren er in ieder geval nog niet klaar voor...)
Eerst stellen we jullie voor aan een medebewoner van ons nieuwe land.
En we stellen een aantal dingen vast:
-Slangen zijn eng
-Eigenlijk is dat hele beest een hele lange staart (dat dit relevant is word later duidelijk)
-En (van http://en.wikipedia.org/wiki/Dugite) Its venom is potentially one of the most lethal in the world, causing coagulopathic and procoagulant effects.[2] Dugites generally avoid biting humans, but risks of encounters rise when they are most active during the mating season through October and November
(in nederlands; dit is een hele erge giftige slang)
-ohja en: "Members of the genus are found in southern parts of Western Australia" (Nederlands voor: ze leven waar wij leven)
Vervolgens stellen we jullie nogmaals voor aan....
TIGER!!!!!!
Punt 1: Ohh lievvv
Puntje 2: This pussycat vind het leuk om met touw te spelen of gewoon andere langwerpige voorwerpen (zoals zeg een staart bijvoorbeeld) (!!!!)
Puntje 3: Sommige van jullie weten al wat er gaat gebeuren
Puntje 4: Dit beestje ziet er niet uit alsof het immuun is tegen een slangebeet.
Eigenlijk heb ik net een verhaal vertelt zonder iets te vertellen. Nu nog even de afloop.
Een enigzins heftige avond + 2/3 maandloon later....
-1 Nacht + 1 dag in het ziekenhuis
-1 buisje antigif (gemaakt van paardenbloed)
-en nog wat dingen wat ik allemaal op een prijslijst heb staan.
(Volgens de dierenarts komt alles goed met hem)
Tot de volgende keer maar weer.
vrijdag 1 juli 2011
GOED NIEUWS!
HOERA, ik heb weer eens goed nieuws te melden!
Jan heeft sinds vandaag een nieuwe baan! Dit keer als Control Systems Engineer (graduate) by Ecanet.
Vorige week vrijdag heb ik mijn bijzonder mooie application per post verstuurd, dinsdag ge-emailed of het ontvangen was, donderdag eerste interview, vrijdag ochtend 2de interview, om 12:00 een baan aanbod, en om 15:00 het contract getekend. NOT BAD! (helemaal niet slecht als je bedenkt dat er90 110 applicanten waren)
Ze hebben blijkbaar wel een aantal keer problemen gehad met nieuwe mensen dus de komende maanden gaan interessant worden hoe ik in het team pas. Maar vandaag ben ik in ieder geval blij!
Wij gaan stiekum vast over een huis kopen nadenken.
(ohja ik heb vandaag al een laptop gekregen, dus die vorige inbraak is weer helemaal vergeten :))
Jan heeft sinds vandaag een nieuwe baan! Dit keer als Control Systems Engineer (graduate) by Ecanet.
Vorige week vrijdag heb ik mijn bijzonder mooie application per post verstuurd, dinsdag ge-emailed of het ontvangen was, donderdag eerste interview, vrijdag ochtend 2de interview, om 12:00 een baan aanbod, en om 15:00 het contract getekend. NOT BAD! (helemaal niet slecht als je bedenkt dat er
Ze hebben blijkbaar wel een aantal keer problemen gehad met nieuwe mensen dus de komende maanden gaan interessant worden hoe ik in het team pas. Maar vandaag ben ik in ieder geval blij!
Wij gaan stiekum vast over een huis kopen nadenken.
(ohja ik heb vandaag al een laptop gekregen, dus die vorige inbraak is weer helemaal vergeten :))
donderdag 5 mei 2011
KOM OP!
Een mooie dag in perth.
Jan zegt tegen merieke, laten we gaan wandelen. (merieke had zich deze dag ziek gemeld vanwege haar autoongeluk nog steeds, en jan hoefde nog niet naar werk.) Omstreeks 14:15 vertrokken we.
14:35 komen we onze straat weer inlopen, we lopen nietsvermoedend een vrouw die zit te bellen in een auto voorbij.
Ze gaat vervolgens toeteren en rijd ons voorbij en blijft toeteren. (raar wijf)
Terwijl we ons huis binnen lopen en onze sleutels wegleggen (voel je hem aankomen????)
ZE HEBBEN %$#@#$^#$ INGEBROKEN!
STOM TOETER WIJF WAS ZE/HEM/HAAR aan het waarschuwen!
Nu kan ik heel kalm gaan zeggen dat we ontzettend veel geluk hebben gehad. Ze hebben alleen een 10 jaar oude laptop meegenomen en moesten vluchten voordat ze de xbox (die waren ze aan het ontkoppelen) of andere dingen te grazen hadden (binnen handbereik: auto sleutels van de nieuwe auto, creditkaart, portemonnee, telefoon....)
Nou was die laptop geen donder meer waard maar er stonden nog wel veel gegevens op van onze emigratie: van ingescande documenten zoals paspoorten tot ontvangen bewijsstukken van onze nieuwe aussie bankrekening....--> fuck)
ik had gehoopt deze blog meer voor goed nieuws te gebruiken. VOORLOPIG DUS NIET.
Jan zegt tegen merieke, laten we gaan wandelen. (merieke had zich deze dag ziek gemeld vanwege haar autoongeluk nog steeds, en jan hoefde nog niet naar werk.) Omstreeks 14:15 vertrokken we.
14:35 komen we onze straat weer inlopen, we lopen nietsvermoedend een vrouw die zit te bellen in een auto voorbij.
Ze gaat vervolgens toeteren en rijd ons voorbij en blijft toeteren. (raar wijf)
Terwijl we ons huis binnen lopen en onze sleutels wegleggen (voel je hem aankomen????)
ZE HEBBEN %$#@#$^#$ INGEBROKEN!
STOM TOETER WIJF WAS ZE/HEM/HAAR aan het waarschuwen!
Nu kan ik heel kalm gaan zeggen dat we ontzettend veel geluk hebben gehad. Ze hebben alleen een 10 jaar oude laptop meegenomen en moesten vluchten voordat ze de xbox (die waren ze aan het ontkoppelen) of andere dingen te grazen hadden (binnen handbereik: auto sleutels van de nieuwe auto, creditkaart, portemonnee, telefoon....)
Nou was die laptop geen donder meer waard maar er stonden nog wel veel gegevens op van onze emigratie: van ingescande documenten zoals paspoorten tot ontvangen bewijsstukken van onze nieuwe aussie bankrekening....--> fuck)
ik had gehoopt deze blog meer voor goed nieuws te gebruiken. VOORLOPIG DUS NIET.
vrijdag 25 maart 2011
een dag uit ons leven....
Gisteren (donderdag 24 maart) begon voor Jan om 3 uur in de nacht om een online seminar van anderhalf uur bij te wonen voor zijn cursus.
Om 8 uur 's ochtends moesten we de geliefde honda jazz afdroppen, zodat de verzekering er naar kon kijken.
Helaas, zijn mijn klachten weer erger geworden sinds ik ben gaan werken. En dus besloten we naar het ziekenhuis te gaan. Om 9.00 uur zaten we bij de Spoed eisende hulp, zoals mijn huisarts had gezegd te doen. Beetje raar, want mijn klachten waren (volgens ons) niet echt een noodgeval. Blijkbaar kan mijn huisarts geen MRI scan aanvragen en moet dat een doctor van het ziekenhuis doen.
Dusss......na onderzocht/inteviewd door 3-4 verschillende verpleegsters, kwam eindelijk de doctor aan mijn bed zo'n 3 uur later rond 12.00 uur. Zij vond mijn klachten erg vergelijkbaar met "post concussion syndrome" en waarschijnlijk is er niets ergs aan de hand, maar voor de zekerheid toch een MRI-scan doen. Oh, ja en mijn netvlies is erg mooi:)
Gelukig kon ik ingeboekt worden voor 14.30 en moest er een half uur van te voren aanwezig zijn. Om policy redenen mag dit niet gedaan worden in het ziekenhuis, dus we moesten ergens anders heen. Gelukkig was dit nog dichter bij huis.
We waren net thuis en ja hoor, de auto kon opgehaald worden.Dus dan maar even tussendoor (rond 13.00 uur) de auto ophalen. waarschijnlijk een total-loss, maar we worden daaar over opgebeld door de verzekering. Okay, ongelooflijk maar waar, we waren net weer thuis, of de verzekering belt om te zeggen dat het een total-loss is en de dagwaarde is geschat op $6500,- Jan op zijn best verteld dat dit te laag is en wat blijkt hij was uitgegaan van een 1.3 liter in de plaats van onze 1.5 liter. Jan dus snel even wat bewijzen bij elkaar gezocht en doorgemaild. Dat betekend dat we heel wat meer van de verzekering zouden terug moeten krijgen. Goed nieuws en geweldig van Jan! (zeker als je bedenkt wat hij die dag al achter de rug had)
Okay nu maar op weg voor de MRI scan (14.00 uur). Terwijl we aan het wachten waren word Jan gebeld door de verzekering en ze willen ons $9100 uitkeren. Aangezien we de auto hebben gekocht voor $8500 denk ik niet dat dit een slechte deal is:) Helemaal omdat ik er meer dan 40.000 km mee heb gereden en ... wat krasjes....en ..... een spiegel die Jan een paar dagen van te voren nog even vastgelijmd heeft....
MRI scan: ik kan je vertellen dat voor iemand die claustrofobisch is aangegd, het even slikken was, vooral omdat een apparaat over mijn hoofd vastgeklikt werd aan het bed en vervolgens in een tunnel geleid word. Maar na een proefpoging (knipoog) was ik er klaar voor. Ze zeggen dat de testen veel geluid maken en ik kan je verzekeren dat dat waar is. Ik had een hoofdtelefoon gekregen met muziek en dat hielp voor tussendoor, maar tijdens de daadwerkelijke testen, kon ik daar jammer genoeg niets meer van horen.En dat terwijl ze "bad to the bone" draaiden (ben ik de enige die dan aan Al bundy/ Maried with children denkt?)
Rond 15.00 uur waren we klaar en moesten we terug naar de Spoed Eisende hulp, naar de doktor. Die dus dacht dat er al een report van de scans was opgemaakt. Niet dus, zij even vlug (uhumm in verhouding met de rest van de dag, misschien) er naar kijken. Op eerste gezicht niets te zien, maar we worden gebeld later op de dag over de resultaten, door als de specialisten het hebben bekeken. Ik heb een dokters brief gekregen dat ik tot en met 1 april niet fit genoeg ben om te werken. En ze adviseerde dat als ik weer ging werken dit niet voledig te doen.
17.00 uur naar huis!
17.30 gebeld en MRI scan is in orde. Geen duidelijke schade en het gewoon tijd geven te herstellen. Nu relaxen en bijkomen.
Om 8 uur 's ochtends moesten we de geliefde honda jazz afdroppen, zodat de verzekering er naar kon kijken.
Helaas, zijn mijn klachten weer erger geworden sinds ik ben gaan werken. En dus besloten we naar het ziekenhuis te gaan. Om 9.00 uur zaten we bij de Spoed eisende hulp, zoals mijn huisarts had gezegd te doen. Beetje raar, want mijn klachten waren (volgens ons) niet echt een noodgeval. Blijkbaar kan mijn huisarts geen MRI scan aanvragen en moet dat een doctor van het ziekenhuis doen.
Dusss......na onderzocht/inteviewd door 3-4 verschillende verpleegsters, kwam eindelijk de doctor aan mijn bed zo'n 3 uur later rond 12.00 uur. Zij vond mijn klachten erg vergelijkbaar met "post concussion syndrome" en waarschijnlijk is er niets ergs aan de hand, maar voor de zekerheid toch een MRI-scan doen. Oh, ja en mijn netvlies is erg mooi:)
Gelukig kon ik ingeboekt worden voor 14.30 en moest er een half uur van te voren aanwezig zijn. Om policy redenen mag dit niet gedaan worden in het ziekenhuis, dus we moesten ergens anders heen. Gelukkig was dit nog dichter bij huis.
We waren net thuis en ja hoor, de auto kon opgehaald worden.Dus dan maar even tussendoor (rond 13.00 uur) de auto ophalen. waarschijnlijk een total-loss, maar we worden daaar over opgebeld door de verzekering. Okay, ongelooflijk maar waar, we waren net weer thuis, of de verzekering belt om te zeggen dat het een total-loss is en de dagwaarde is geschat op $6500,- Jan op zijn best verteld dat dit te laag is en wat blijkt hij was uitgegaan van een 1.3 liter in de plaats van onze 1.5 liter. Jan dus snel even wat bewijzen bij elkaar gezocht en doorgemaild. Dat betekend dat we heel wat meer van de verzekering zouden terug moeten krijgen. Goed nieuws en geweldig van Jan! (zeker als je bedenkt wat hij die dag al achter de rug had)
Okay nu maar op weg voor de MRI scan (14.00 uur). Terwijl we aan het wachten waren word Jan gebeld door de verzekering en ze willen ons $9100 uitkeren. Aangezien we de auto hebben gekocht voor $8500 denk ik niet dat dit een slechte deal is:) Helemaal omdat ik er meer dan 40.000 km mee heb gereden en ... wat krasjes....en ..... een spiegel die Jan een paar dagen van te voren nog even vastgelijmd heeft....
MRI scan: ik kan je vertellen dat voor iemand die claustrofobisch is aangegd, het even slikken was, vooral omdat een apparaat over mijn hoofd vastgeklikt werd aan het bed en vervolgens in een tunnel geleid word. Maar na een proefpoging (knipoog) was ik er klaar voor. Ze zeggen dat de testen veel geluid maken en ik kan je verzekeren dat dat waar is. Ik had een hoofdtelefoon gekregen met muziek en dat hielp voor tussendoor, maar tijdens de daadwerkelijke testen, kon ik daar jammer genoeg niets meer van horen.En dat terwijl ze "bad to the bone" draaiden (ben ik de enige die dan aan Al bundy/ Maried with children denkt?)
Rond 15.00 uur waren we klaar en moesten we terug naar de Spoed Eisende hulp, naar de doktor. Die dus dacht dat er al een report van de scans was opgemaakt. Niet dus, zij even vlug (uhumm in verhouding met de rest van de dag, misschien) er naar kijken. Op eerste gezicht niets te zien, maar we worden gebeld later op de dag over de resultaten, door als de specialisten het hebben bekeken. Ik heb een dokters brief gekregen dat ik tot en met 1 april niet fit genoeg ben om te werken. En ze adviseerde dat als ik weer ging werken dit niet voledig te doen.
17.00 uur naar huis!
17.30 gebeld en MRI scan is in orde. Geen duidelijke schade en het gewoon tijd geven te herstellen. Nu relaxen en bijkomen.
donderdag 17 maart 2011
En momenteel zit het tegen....
Ik zal toch maar even een toevoeding schrijven aangezien de post van merieke niet helemaal serieus genoeg was (bleek uit enkele reacties)
Het ongeluk was dermate heftig (ze zal met ongeveer 50km/h geraakt zijn toen ze stil stond) dat Merieke deze week nog thuis is vanwege klachten. Op zich denken we dat alles wel goed komt met Merieke, maar het brengt wel weer allemaal zooi met zich mee. Zoals formulieren die naar een verzekering gestuurd moeten worden zodat uiteindelijk betaalt kan worden voor deze week. (verzekering technisch zitten dingen hier toch anders in elkaar)
We hebben de quote terug van de panel beater (lui die beschadigde autos repareren), met dat de auto voor 8200$ aan schade heeft. Aangezien we de auto vorig jaar gekocht hebben voor 8500 en dat een auto afschreven is als het meer dan 80% van de dagwaarde kost om te repareren, is dit nu dus (bijna) officieel de 2de auto die we afschrijven in 1 jaar.
Volgende week gaat een persoon van de verzekerings maatschappij er ook nog naar kijken en dan kunnen we dus auto nummer 4 gaan kopen (in anderhalf jaar).
bleuh
edit:
Ik denk dat ik al besloten heb wat de volgende auto gaat worden. Hij is misschien wel iets minder zuinig dan die Honda Jazz maar hij heeft wel andere attributen die nuttig kunnen zijn.
(Merieke stuurt en ik bescherm haar tegen evil australische "niet kunnen rijders")
Het ongeluk was dermate heftig (ze zal met ongeveer 50km/h geraakt zijn toen ze stil stond) dat Merieke deze week nog thuis is vanwege klachten. Op zich denken we dat alles wel goed komt met Merieke, maar het brengt wel weer allemaal zooi met zich mee. Zoals formulieren die naar een verzekering gestuurd moeten worden zodat uiteindelijk betaalt kan worden voor deze week. (verzekering technisch zitten dingen hier toch anders in elkaar)
We hebben de quote terug van de panel beater (lui die beschadigde autos repareren), met dat de auto voor 8200$ aan schade heeft. Aangezien we de auto vorig jaar gekocht hebben voor 8500 en dat een auto afschreven is als het meer dan 80% van de dagwaarde kost om te repareren, is dit nu dus (bijna) officieel de 2de auto die we afschrijven in 1 jaar.
Volgende week gaat een persoon van de verzekerings maatschappij er ook nog naar kijken en dan kunnen we dus auto nummer 4 gaan kopen (in anderhalf jaar).
bleuh
edit:
Ik denk dat ik al besloten heb wat de volgende auto gaat worden. Hij is misschien wel iets minder zuinig dan die Honda Jazz maar hij heeft wel andere attributen die nuttig kunnen zijn.
(Merieke stuurt en ik bescherm haar tegen evil australische "niet kunnen rijders")
zaterdag 5 maart 2011
Tsja.......soms zit het mee en soms zit het tegen....
Binnen anderhalf jaar tijd gaat onze tweede auto waarschijnlijk total-loss verklaard worden. Net als bij Jan is er iemand achter op me ingereden, alleen ik stond stil.
Op waarschijnlijk een lichte hersenschudding na, ben ik ok. Maar zo zie je maar weer dat een ongeluk in een klein hoekje ligt. Haar eerste reactie: "Toen ik opkeek stond je stil." Ja, dat moet je als je af wilt slaan en er is tegemoet komend verkeer. En waarvan moest je opkijken?
Nu maar afwachten wat er gaat gebeuren. Met al de trainingen die ik de komende tijd heb, zal ik toch een auto nodig hebben. Haar verzekering zal uiteindelijk wel uitbetalen, daar ben ik niet bang voor. Het was duidelijk haar schuld. Maar op wat voor manier en hoe lang het gaat duren is niet duidelijk.
word vervolgd....met een nieuwe auto...?
veel liefs
donderdag 10 februari 2011
foto's
Afgelopen week was het even spannend of dat we moesten evacueren, ons huis moesten verdedigen of dat de bosbrand langs ons af bleef gaan. Tsja, dit was dan toch wel heel dichtbij: (ongeveer waar de rook is, ligt mijn werk)
Hier een foto van Australia day: Zonder picnicstoelen, coolbox en vrienden/familie voelden we ons toch wel een beetje als outsiders.
Oh ja en soms kom je dan toch weer een spin tegen als je net naar bed wilt gaan:
Onze Barbie:
En volgens Jan kunst:
In het weekend trekken we er regelmatig op uit (we controleren het weer niet eens van te voren; 9 van de tien keer is het toch zonnig en lekker weer). Maar ja, dan krijg je dan toch wel te maken met andere dingen, zoals continue vliegen die in je ogen/oren/neus willen kruipen. Dan maar rond lopen met een tak zwiepend rond je gezicht. Wel opppassen dat je je zelf niet slaat Jan.
Maar het uitzicht is mooi:
Nog wat foto's van onze katten:
En de papagaaien in onze tuin die vreselijk veel herrie kunnen maken:
Hier een foto van Australia day: Zonder picnicstoelen, coolbox en vrienden/familie voelden we ons toch wel een beetje als outsiders.
Oh ja en soms kom je dan toch weer een spin tegen als je net naar bed wilt gaan:
Onze Barbie:
En volgens Jan kunst:
In het weekend trekken we er regelmatig op uit (we controleren het weer niet eens van te voren; 9 van de tien keer is het toch zonnig en lekker weer). Maar ja, dan krijg je dan toch wel te maken met andere dingen, zoals continue vliegen die in je ogen/oren/neus willen kruipen. Dan maar rond lopen met een tak zwiepend rond je gezicht. Wel opppassen dat je je zelf niet slaat Jan.
Maar het uitzicht is mooi:
Nog wat foto's van onze katten:
En de papagaaien in onze tuin die vreselijk veel herrie kunnen maken:
zaterdag 5 februari 2011
Vast contract!
Yoehoeeee. Ik heb mijn drie proef maanden meer dan goed doorstaan en heb een vast contract gekregen.
Op alles ben ik als hoogste beoordeeld behalve de band met mede-collega's (een minpuntje voor dat). Uhmmm...ja, dat was nog wel even spannend hoe dat zou aflopen. Ik had (ja had:)) nogal problemen met de nieuwe Recovery worker. Met z'n tweetjes waren wij verantwoordelijk voor het herstel proces van de bewoners en jammer genoeg betekende dit zeer nauw samenwerken. Iets waar hij niet zo goed in was...Afgelopen tijd is best wel stressvol geweest waarin ik een formele klacht tegen hem heb ingediend, Hij vervolgens zijn frustraties duidelijk liet merken aan de bewoners en naar mij toe. Ik heb zelfs een paar keer op het punt gestaan er de brui aan te geven, maar 'gelukkig' heeft hij vorige week zijn baan opgezegd. Op zoek naar een andere recovery worker weer en ik in de tussentijd verantwoordelijk voor alle 7 bewoners. Maar met eindelijk een eigen computer ter beschikking en eerst een weekje vrij, moet dat wel lukken.
Ik heb ook al een weekje voor manager mogen spelen en ben daar dan ook lekker voor uitbetaald:). Helaas, zien ze een hoop manager kwaliteiten in me en ben ik gevraagd of ik mijn eigen 'site' wil runnen. Nee, dank je wel. Ik zou dan wel meer verdienen, maar ik houd me veel liever bezig met de bewoners en laat me de vele vergaderingen/ regelgeving en bureacratie bespaard blijven. Voor de rest ga ik de komende maanden een hoop training krijgen en hopelijk mijn engelse test halen.
Voorlopig ben ik wel onder de pannen....tenminste als Jan niet een baan aan de oostkust gaat krijgen en ik de moeilijke beslissing moet maken of ik met hem mee ga of niet.....
Nu ga ik Jan helpen met koken, want anders gaat het weer flauw smaken. Maar ik moet toegeven dat als het op brood bakken aankomt hij een expert is. Het zou zo van een echte bakker kunnen komen. Hmmm...misschien solliciteert hij toch op de verkeerde banen.
Heel veel liefs en dikke knuffel!
Op alles ben ik als hoogste beoordeeld behalve de band met mede-collega's (een minpuntje voor dat). Uhmmm...ja, dat was nog wel even spannend hoe dat zou aflopen. Ik had (ja had:)) nogal problemen met de nieuwe Recovery worker. Met z'n tweetjes waren wij verantwoordelijk voor het herstel proces van de bewoners en jammer genoeg betekende dit zeer nauw samenwerken. Iets waar hij niet zo goed in was...Afgelopen tijd is best wel stressvol geweest waarin ik een formele klacht tegen hem heb ingediend, Hij vervolgens zijn frustraties duidelijk liet merken aan de bewoners en naar mij toe. Ik heb zelfs een paar keer op het punt gestaan er de brui aan te geven, maar 'gelukkig' heeft hij vorige week zijn baan opgezegd. Op zoek naar een andere recovery worker weer en ik in de tussentijd verantwoordelijk voor alle 7 bewoners. Maar met eindelijk een eigen computer ter beschikking en eerst een weekje vrij, moet dat wel lukken.
Ik heb ook al een weekje voor manager mogen spelen en ben daar dan ook lekker voor uitbetaald:). Helaas, zien ze een hoop manager kwaliteiten in me en ben ik gevraagd of ik mijn eigen 'site' wil runnen. Nee, dank je wel. Ik zou dan wel meer verdienen, maar ik houd me veel liever bezig met de bewoners en laat me de vele vergaderingen/ regelgeving en bureacratie bespaard blijven. Voor de rest ga ik de komende maanden een hoop training krijgen en hopelijk mijn engelse test halen.
Voorlopig ben ik wel onder de pannen....tenminste als Jan niet een baan aan de oostkust gaat krijgen en ik de moeilijke beslissing moet maken of ik met hem mee ga of niet.....
Nu ga ik Jan helpen met koken, want anders gaat het weer flauw smaken. Maar ik moet toegeven dat als het op brood bakken aankomt hij een expert is. Het zou zo van een echte bakker kunnen komen. Hmmm...misschien solliciteert hij toch op de verkeerde banen.
Heel veel liefs en dikke knuffel!
Abonneren op:
Posts (Atom)