Jan en Merieke in AUSTRALIA: Eindelijk weer eens goed nieuws van Merieke:)

Hmmm.....eens even zien waar zal ik beginnen?

Aangezien het laatste wat geschreven is over mij, ging over mijn auto-ongeluk, zal ik daar maar mee beginnen:

GELUKKIG HEEFT HET AUTO-ONGELUK GEEN BLIJVEND LETSEL VEROORZAAKT EN BEN IK WEER HELEMAAL DE OUDE (op wat angst na als ik op het desbetreffende kruispunt rijd.)

Het andere goede nieuws is dat ik na (ongeveer 2 jaar) mijn Engelese test heb gehaald) Woehoeeeee!!!

Spreken: 8.0; Luisteren 8.5; lezen: 9.0; en waar het iedere keer om ging: Schrijven: 7.0.

Yes, ik kan eindelijk mijn psychologie opleiding laten erkennen. En om maar even te late zien hoe corrupt het migratie systeem is: Jan's collega hoeft dit niet eens te doen, want ze erkennen wel Zuid-Afrikaanse universiteiten.
Dus, wat staat me nu te doen: de niet al te leuke taak of het beschrijven van elk vak ik heb gedaan tijdens mijn psychologie opleiding en helaas zijn dat er heel wat meer dan voor een normale student, omdat ik van richting ben veranderd tussendoor. Bleuuuuhhhhh...ik kan niet anders zeggen dan dat ik daar aardig tegenop zie. Maar ja, als ik verder met mijn cariere wil komen zal ik dat toch moeten doen. Dus ik zal mijn frustraties maar moeten inslikken en accepteren dat als ik volledig wil migreren ik zo'n 1000 dollar moet betalen om mijn psychologie diploma te laten erkennen. En het grappige is dat op mijn diploma zelfs al de engelse vertaling staat. Maar goed, dit is dus mijn volgende projekt:)

Ander goed/leuk niews:
Jan en ik beginnen bij te komen van de drukke hectische periode en tijd te hebben voor leuke dingen en dus zijn we vorige weekend naar Denmark/Albany gegaan. Dit keer hebben we een bed en breakfast voor 2 dagen gehuurd en zijn we er eens lekker tussenuit geweest. Zowiezo hadden we iets te vieren: ONZE 2-JARIGE VERJAARDAG IN AUSTRALIE.

Onze bed en breakfast. Ontzettend mooi gelegen aan het water met een mooie tuin. Rustig en peaceful. Minpuntjes: we hadden buren en het water rook niet erg lekker.

Zaterdag zijn we naar de Stirling range gereden. Een groot natuurreservaat en hebben we besloten om de berg die je op de foto ziet te beklimmen. Ja, we hadden onze twijfels....

Aangezien ik het nogal zwaar had berg opwaarts, heeft Jan de hele tijd onze rugzak gedragen.

Na iets meer dan anderhalf uur hadden we de top bereikt met dit ongelooflijke uitzicht! En je gelooft het of niet maar op de top wachtte ons warme worstjes:) De echte Ozzie neemt natuurlijk de bbq mee.

Hier een ander deel van de Stirling range....

Zondag; de dag dat we richting huis weer moeten gaan. En wat hadden we een spierpijn! Op onze terugweg zijn we gestopt om de bekende atractie; 'top tree walk' in Denmark te doen. Tsjaa...ik kan niet zeggen dat we hier egr van onder de indruk waren.