vrijdag 26 februari 2010

Onze eerste power-outage

En jawel woensdagavond was het zover: onze eerste blackout/stroomstoring. We hadden net de airconditioning aangezet en plotseling werd het pikkedonker. Hmmmm...zouden wij de veroorzakers geweest zijn?
Maar goed dat we 1 zaklamp gekocht hadden, waarvan de batterijen er nog ingestopt moesten worden. JAJAA ERG HANDIG ALS JE GEEN FLIKKER ZIET....
Maar goed het was veel te warm om binnen te blijven en zonder tv of computer is het maar saai, dus hebben we maar besloten om op ontdekkingstocht te gaan en te zien hoeveel mensen er zonder stroom zaten. Niet dat het een echt moeilijk was om daar achter te komen: gewoon de heuvel oplopen en naar beneden kijken, daar waar je licht ziet hebben ze stroom.

Wat betreft werk, wil het maar niet opschieten. Voor 1 baan ben ik afgwezen, waarschijnlijk omdat ik niet de juiste papieren had (zelfs voor het kunnen aannemen van een telefoon heb je een certificaat nodig). En ik heb broodnodig een andere baan nodig! De lol is er wel behoorlijk vanaf en het komt er voornamelijk op neer dat ik veel in files sta, en uiteindelijk voor mijn gevoel 40 uur in de week werk en maar voor 20 uitbetaald krijg.
Deze week zit mijn proefperiode van 3 maanden erop en had ik dus al een gesprek moeten hebben, voor verlenging van contract. Waarom weet ik niet, maar ook dat verloopt moeilijk/moeilijk. Vragen ze aan mij wanneer ik tijd heb, terwijk zij degene zijn die mijn rooster maken. Ze hoeven alleen maar op hun computer mijn naam in te typen. URGHHHH....FRUSTRATIES....Ik heb een vermoeden dat in dit geval mijn Nederlandse manier van denken en doen niet meehelpt.

Momenteel vind ik het leven in Australie niet makkelijk en een zekere mate van ongeduldigheid overvalt me soms. Gewoon rond kunnen komen van wat ik verdien, zou alleen al een stuk schelen. En natuurlijk heeft het eten van ons zelfgemaakte brood waar achteraf soja in zat ook niet meegeholpen. Ik heb voor ongeveer 2 weken dat vergif (zoals ik het maar voor het gemak noem) binnengekregen. Totdat ik de ingredienten nog een keer controleerde (inmiddels heb ik een neurotisch trekje ontwikkelt dat ik bijna altijd de ingredienten op de verpakking lees, voordat ik het ga eten) en ik aan Jan vroeg: wat is SCYA FLOUR? Hmmm....zou de C misschien een O kunnen zijn? Het zou wederom mijn klachten kunnen verklaren. En het was zo lekker!
Anyway, ik voel me zonder een stuk fitter en ben weer in staat hard te lopen en ik heb zelf afgelopen woensdag staan Zumba'en. Geen idee of je het kent van de reclame's maar het is flink swingen en een goede workout. Ik heb me even heerlijk uit kunnen leven op Latino muziek.

Ik hoorde dat de regering met Balkenende aan het hoofd weer gevallen is en dat maakt me dan toch weer een beetje blij dat ik hier in Australie zit.Hahaaa volgens mij heeft die man echt geen conflicthanteringstechnieken, of leiderschap-skills.

Deze zondag organiseren wij de Bbq voor de mensen van het appartement en Niels die zo geweldig is geweest om Jan voor te stellen aan een hoop mensen die hij kent. Het heeft jammergenoeg geen baan opgeleverd, maar misschien wel een mogelijke vriend. We zullen zien wat ze van onze manier van barbequen vinden. Maandag is het hier Labourday, en hebben ze vrij, dus ze hebben al aangegeven dat het een lange avond kan worden. OOHooohhhh en ik moet de volgende dag werken en ik heb mijn eerste alcholblaastest al gehad hier.

Ik hoop dat het bij jullie inmiddels een beetje lente begint te worden en dat we binnenkort toch echt iets beter nieuws hebben.

Dikke knuffel

vrijdag 12 februari 2010

Een apparte dag

Nee, het is geen apparte dag vanwege het weer. Wederom 30 graden zonder een spatje regen. Volgens mij hebben we hier ondertussen officieel sinds november geen regen gehad ofzo...

De reden dat het een apparte dag is omdat we eigenlijk 3 sollicitatie gesprekken hebben gehad vandaag met zijn tweeen. Merieke moest natuurlijk de baas boven mijn baas spelen door maar gelijk 2 sollicitaties in 1 te doen. (spreid je kansen heet dat)

Ik had ook een afspraakje bij een bedrijf. Ging allemaal best goed en leuk positief enzo TOTDAT ze begonnen over een commitment van 10 jaar.... omdat het zo specialistisch was en de training zolang duurt (ze kennen me hier nog niet, daarom denken ze dat).
Op een eerste afspraakje beginnen over je vast leggen voor 10 jaar zonder de ander echt te kennen..... bijzonder.....

anyway, ik betwijfel of ik hiervoor aangenomen ga worden dus. Geen baan is niet fijn, maar 10 jaar lang dezelfde baan is ook weer teveel van het "goede". (op mijn leeftijd zonder echte cariere progressie omdat het een klein team is)

ben benieuwd of ze bij ze supermarkt ook een 10 jarige commitment willen....

groeten

maandag 8 februari 2010

hier dan!

Hallo mensjes,

Volgens Merie is het tijd dat ik weer iets ging schrijven (iets met geen eten meer anders....)

Gelukkig voel ik me wat beter dan Merie, ik schiet niet zo snel wortel dus ik ben ook niet snel ontworteld. (scheelt ook dat ik nog niet werk dus niet heel veel onder de australiers kom. Daarbij heb ik thuis hagelslag :))

We zijn inderdaad naar Rottnest geweest afgelopen woensdag. Wat echt ontzettend mooi was en ook eindelijk weer eens de kans om te fietsen.
Een fotorapportage:
mooi
mooi
ENG!
Over deze glipperige gluiperd zijn we bijna 2! keer heengereden (nouja, merieke dan). Wij waren een paadje ingeslagen om WEER eens even de zee te gaan bekijken en dat beest lag midden op het pad. Toen we even later terugfietsten lag ie er weer (ons op te wachten). Schijnbaar waren ALLE slangen op rottnest giftig dus deze vast ook...

----- op dit moment ben ik even gaan zoeken naar welke slang het nou echt was en kwam dit tegen------
There are two species of snakes present on the Island, the Southern Blind Snake and the Dugite. The Southern Blind Snake is a non-venomous burrowing snake, and the Dugite is a slender, dark brown, venomous snake. Dugites are frequently seen during the summer months, often lying on the road obtaining warmth from the sun and bitumen. Dugites are timid and non-aggressive, but they should always be treated with respect and caution as they are venomous.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het kreng is dus een Dugite, giftig, met een passie voor zandpaadjes...
(en niet alle slangen op het eiland zijn giftig)

Vervolgens tijdens onze heerlijke fietstocht zag merie plots iets!
HEEJ JAN!!! KIJK DAAR!!!!!!!! EEN BEESTJE!!!
(snel paktje jan de foto camera)


Als je goed kijkt kan je in de schaduw van de boom een soort van kleine rat achtige kangoeroe zien!

We moesten heel voorzichtig zijn want dit soort dieren zijn natuurlijk ontzettend schuw en willen vast niks van ons weten met onze fotocamera.
Met gevaar voor eigen lichaam wilde ik natuurlijk toch dichterbij proberen te komen om een foto te maken (je weet maar nooit wanneer deze kleine skippy plots op je afspringt en zijn klauwen diep in je ogen steekt en met zijn vlijmscherpe tanden je neus afbijt)
Nadat ik niet dichterbij durfde te komen (en merieke uit pure angst 500 meter achter me stond) heb ik een foto gemaakt (die natuurlijk mislukt is vanwege mijn hevige trillen) en zijn we verder gegaan.

Later stonden we op een berg even te genieten van het uitzicht en hadden we NOG een aanvaring met het gevaarlijke beest!





















Kijk die bloeddorstige ogen van het wezen!

Dit hummeltje kwam vrolijk op ons af "skippen" toen we op de berg stonden. Hij bleek MINDER gevaarlijk dan gedacht, maar hebben hem toch maar wat water gegeven om verwondingen te voorkomen. (hij liet zich trouwens ook een beetje aaien... beetje vreemd voor een bloeddorstig wezen dachten we)

We gingen verder (nadat meerdere mensen fotos van ons wezen hadden gemaakt) en zagen ze plots OVERAL. Blijkbaar heten ze quokka en je mag ze niet voeren want dan gaan ze dood (maar goed dat ie niet onze neus afgebeten heeft dan!).

Anyway,
Nog een mooie foto die we gewoon voor zichzelf kunnen laten spreken.

Dat was ongeveer ons rottnest avontuur. Een aanraden voor mensen die ooit naar Perth gaan komen.

Ik ga maar weer eens wat nuttigs doen. (zoals een baan zoeken en afwassen)

GROETEN

zaterdag 6 februari 2010

Ontworteld

Nu na iets meer dan 3 maanden hier te zijn, ben ik door een moeilijke fase aan het gaan. Ik voel me geen echte Nederlander meer, maar ook geen Ozzie. Een aantal dingen zoals een telefoonabbonnement afsluiten lukt maar niet, vage rekeningen toegestuurd en onze huurbaas is een document van ons kwijtgeraakt. Het leven hier begint me zwaar te vallen; en ik heb last van een soort van 'heimwee'. Ik mis familie/vrienden, mijn oude sportschool en kleine typische Nederlandse dingen. Begrijp me niet verkeerd; ik wil absoluut niet terug naar Nederland, maar het prijskaartje van emigreren (wat ik ervoor op moet geven) is me pijnlijk duidelijk.

Het meest juiste woord voor hoe ik me voel is, denk ik, ONTWORTELD. Mijn óh zo vertrouwde omgeving heb ik achter me gelaten en ik voel me nog niet thuis in mijn nieuwe omgeving. Het wordt tijd dat ik me ga aanpassen aan de Australische cultuur (assembleren zoals ze dat in de psychologie noemen) en dat houd in dat ik  een soort van identiteitscisis door moet maken. Ik weet dat wat ik doormaak normaal is en dat het een kwestie van tijd is (=rationeel) maar het neemt niet weg dat ik me af en toe me best behoorlijk rot voel. Gelukkig zijn ze op mijn werk erg begripvol; ik heb deze week vrij genomen om er achter te komen wat er met me aan de hand is. En dit is mijn eindconclusie. Bovendien word ik van de hele dag thuiszitten ook niet vrolijker.

Wel van naar ROTTNEST ISLAND gaan:) DAT WAS ECHT SUPER!. We hebben een heerlijke dag, OP DE FIETS op het eiland doorgebracht. Zoals gewoonlijk heerlijk weer en niet druk. Jan moet echt de foto's ervan gaan plaatsen (sorry, ik heb van dit soort dingen echt de ballen verstand niet van en vind dit Jan's taak)

Voor de rest helpt het om het van me af te schrijven. Hierbij mijn niet gemeende excuses voor het gebruiken van de blogsite voor mijn eigen persoonlijke gemoedstoestand (knipoog). Het durven toegeven dat ik Nederland(ers) mis en het nog eens hardop durven zeggen is een grote stap, uhummm....

Ik hoop en zal mijn best doen dat Jan het volgende stuk zal schrijven (dmv chantage ofzo), want anders is het wel erg eenzijdig zo.

HELE DIKKE KNUFFEL