Wat een paar afgelopen weken!

Inmiddels is er toch weer heel wat gebeurd en zo zie je maar dat zo maar veel kan veranderen.

Waar o waar zal ik beginnen?
Allereerst maar met het goede nieuws:
GEFELICITEERD ROB EN MIRJAM MET HET UITBREIDEN VAN DE FAMILIE:)
 Hoewel ik me afvraag of het voor mij goed nieuws, want als Jans familie wilt overkomen, zijn het er wat meer dan ik in eerste instantie in gedachten had.....Nee hoor, grapje. Als je willen komen zijn jullie van harte welkom en we zullen ons best doen, jullie een fatsoenlijke logeerplek aan te bieden. Dus er wordt niet op de grond geslapen enzo.

Mjjn weekje vrij was lekker, maar vooral ook broodnodig. Ik heb de tijd genomen om bij te komen en uit te zoeken wat ik nu het beste kan doen. Het begint echt tijd te worden dat ik een andere baan ga krijgen! Ik begin het gevoel te krijgen dat ik al hetgeen ik voor geleerd heb, begin te vergeten. Daarnaast is het hebben van voedselallergieen niet heel handig in deze baan. Dus wat te doen? Blijkbaar heeft Perth een overvloed aan counsellors, dus met mijn Nederlandse opleiding maak ik niet veel kans. Een Australische opleiding zou mijn kansen zeker vergroten. Maar als ik mijn Masters in Psychologie wil gaan halen, zal ik toch eerst mijn engelse test moeten halen...hmmmm....Hoe dan ook betekend het weer studeren. En dat vind ik op zich niet erg als ik daarnaast maar wel kan blijven werken. Ik heb wat workshops en andere cusrsussen gevonden die ik kan doen, zodat ik in ieder geval actief bezig blijf met mijn (hopelijk in de toekomst) werkgebied. En het is heel wat interessanter dan waar ik nu mee bezig ben. Maar ja, het geld is ook wel weer lekker.

Aan het einde van mijn week hadden we 2 daagjes weg gepland. Gewoon de auto pakken, naar het noorden rijden en zien waar we uitkomen. We hebben een matras gekocht die past in de auto (jaja in de honda jazz) en hebben daar de nacht in doorgebracht. En wat was Jan toch aan het miepen de volgende dag. Iets van dat hij hier te oud voor aan het worden is...Hij is 2,5 jaar jonger dan ik! Mietje (knipoog)
Ik laat het aan Jan over om hier een mooi en vooral ook grappig verhaaltje over te vertellen met foto's en al. Maar als voorproefje verklap ik je dit al: Australie is MOOI!

Nu het mindere nieuws, de dag voor ons vertrek hebben we (eindelijk) een tweede auto gekocht. Een knalgele hyundai getz. Dat was echt superfijn. Ik hoefde Jan niet meer op te halen en Jan hoefde niet meer met de bus.Tsja.....Beetje jammer dat 2 weken later iemand achterop/ achterin de auto rijd. Zodanig dat het waarschijnlijk niet de moeite waard gaat zijn om de auto nog te laten maken. AUWWW....ZUUR. En nog zuurder: we waren vergeten de auto te verzekeren en met de harde klap (kettingbottsing effect) heeft Jan vervolgens de auto voor hem geraakt. De Hyundai Getz was te licht om het busje achter hem genoeg af te laten remmen. Het is nu maar afwachten of de verzekering van degene die op Jan is ingereden alles gaat vergoeden. GELUKKIG, is niemand gewond geraakt. Maar zo zie je maar dat een ongeluk in een klein hoekje zit.

Anyway, ik zie dat ik alweer een heeeel lang verhaal heb geschreven. Ik laat het aan Jan over om het wat op te leuken. Leg ik de druk goed op je Jan? :)

Heel veel liefs,
Merie